Een berichtje in de pers van 29 mei 2016
“Verzekeraars schakelen te snel privédetectives in voor fraudeonderzoeken naar verkeersslachtoffers die letselschade claimen.
Tot die conclusie komen meerdere deskundigen zondagavond in het KRO-NCRV-programma De Monitor. Vooral whiplashpatiënten krijgen te snel recherchebureau’s op hun dak omdat ze foto’s op social media plaatsen waarop ze ‘verdachte activiteiten’ ondernemen, zoals een sport.”
De reacties op dit bericht zijn niet van de lucht.
“Verzekeraars zijn uitzuigers, wel premie betalen maar niet uitkeren, verzekeraars maken misbruik van de situatie, verzekeraars willen alleen maar incasseren, enz. enz. enz.”
Maar is het niet zo dat het oplichten van de verzekeraar volkssport nummer één is?
‘gewoon declareren, de verzekeraar betaalt toch wel’.
En wat men bovenal vergeet is dat wij uiteindelijk met ons allen de uitgekeerde bedragen moeten ophoesten. Hoe meer fraude, hoe hoger de premie zal moeten zijn. En vervolgens klaagt men weer dat de premie zo hoog is.
Zo wordt geschat dat jaarlijks voor bijna een miljard euro aan valse schadeclaims worden ingediend.
Het begint allemaal in het klein. De verloren zonnebril op vakantie. Probleemloos wordt een bedrag uitgekeerd.
Nou dat ging makkelijk…. De volgende keer is het de iPhone die gestolen is .
Wat men vergeet is dat de verzekeraar statistieken bijhoudt. Hoe vaak wordt een schade geclaimd? Wat is het schadebedrag? Om wat voor schademeldingen gaat het? Zit er herhaling in de claims?
Op deze wijze wordt een betrouwbaarheidspercentage bepaald. En hoe lager het betrouwbaarheidspercentage, hoe kritischer de verzekeraar zal zijn bij een volgende claim.
De verzekeraar heeft ook een plicht naar zijn klanten toe om fraude op te sporen. Wie wil er uiteindelijk dat zijn zuurverdiende betaalde premie naar een stel lamzakken gaat die de boel lopen te flessen?
Wat dat betreft is het logisch dat verzekeringsmaatschappijen Privé Detectives inschakelen om fraudegevallen op te sporen.
In de reacties wordt ook gesuggereerd dat Privé Detectives maar een stelletje cowboys zijn die over lijken gaan om verzekeraars een handvat te geven om niet uit te hoeven keren.
Wij als ‘Gooisch Recherchebureau’ herkennen ons hier niet in en willen het een en ander van onze (en hopelijk ook van vele andere Recherchebureaus) werkwijze verduidelijken.
Om te beginnen zal een verzekeringsmaatschappij niet lichtzinnig overgaan tot een onderzoek, simpelweg omdat er best wel kosten aan zijn verbonden. Een verzekeringsmaatschappij zal dus pas tot onderzoek overgaan als er gerede aanwijzingen van fraude aanwezig zijn.
De volgende horde is dat wij als Recherchebureau uitsluitend opdrachten aannemen als er een gerechtvaardigd belang aanwezig is. Daarnaast moet voor ons de opdracht moreel aanvaardbaar zijn.
Wat is een gerechtvaardigd belang? We spreken van een gerechtvaardigd belang wanneer het belang van de opdrachtgever om gegevens te (laten) verzamelen en analyseren hoger is dan het belang van de onderzochte persoon om hiervan verschoond te blijven.
Een opdracht is voor ons niet moreel aanvaardbaar als bijvoorbeeld een werkgever ons vraagt om te zoeken naar een reden om een van zijn werknemers te kunnen ontslaan. Wij gaan dus niet zoeken als er geen concrete aanwijzingen zijn.
Vervolgens komt het principe van proportionaliteit en subsidiariteit om de hoek kijken. Dit is een algemeen juridisch beginsel dat in veel landen wordt toegepast. Wordt hier niet aan voldaan dan zal een proces geen stand houden bij een rechtszaak.
Proportionaliteit wil zeggen dat de inzet van middelen in verhouding moet staan met het vermoeden dat wij willen onderzoeken. Subsidiariteit wil zeggen dat een het minst in de persoonlijke levenssfeer ingrijpende onderzoeksmethode zal worden gebruikt.
En als laatste zijn wij uitsluitend op zoek naar de waarheid van het gestelde doel van het onderzoek. Wij hebben een geheimhoudingsplicht en vertrouwelijkheid staat voorop.
Als wij bijvoorbeeld constateren dat een persoon vreemd gaat en dat niet het doel van het onderzoek is dan zullen wij daar ook verder niets over vermelden.
Het gestelde doel kan bijvoorbeeld zijn ‘Het onderzoeken of een whiplashpatient die bij de verzekeringsarts heeft aangegeven amper te kunnen lopen en op Facebook heeft aangekondigd de marathon te gaan lopen ook werkelijk aan deze marathon deelneemt’.
Als wij constateren dat deze marathon inderdaad is gelopen, dan volgt van ons een rappportage dat wij hebben geconstateerd dat deze marathon is gelopen. Dit ondersteunt met beeldmateriaal en eventueel een getuige verklaring van één van onze medewerkers die deze marathon meeliep.
Hiermee is overtuigend bewijs verkregen van de geconstateerde feiten welke aan het gestelde doel voldoen.
Wij vellen geen oordeel maar beschrijven uitsluitend wat wij hebben geconstateerd.
Feit blijft wel dat de whiplashpatient dan wel het een en ander heeft uit te leggen bij de verzekeringsmaatschappij.